Tekst: Annette Spaan
Van Bangkok tot New York en Buenos Aires ontdekken toeristen de wereldsteden steeds vaker op de fiets. Niet zelden zijn het Nederlanders die fietstours organiseren. In Athene was dat Monique van Hulst. In 2013 startte ze Let’s Meet in Athens. Ik fietste mee.
Het is half 10 in de ochtend. Iris, onze gids, neemt nog even de verkeersregels met ons door. We spreken allemaal Nederlands. De groep bestaat uit 11 Hollanders en Belgen, waarvan er één voor de helft Grieks bloed heeft. De fietsen komen tevoorschijn. Het blijken oerdegelijke Hollandse rijwielen te zijn. De zwarte stadsfietsen zien er comfortabel uit. Voor elk van ons is er een exemplaar met de juiste hoogte.
Geen fietspaden
De 3 uur durende tocht begint. De half Griekse, half Nederlandse Iris kent de stad op haar duimpje. Athene is al haar hele leven haar thuis. Een sliert van zwarte fietsen trekt door de straten van de oude volksbuurt Pláka, gelegen aan de voet van de Akropolis. Neoklassieke gebouwen met lichtgele muren en blauwe luiken glijden aan ons voorbij. Vanuit mijn ooghoeken zie ik mensen aan hun koffie nippen op terrassen in de zon.
Gisteren was ik te voet en gaf Athene zich meter voor meter prijs. Nu trekt de Griekse hoofdstad als een film aan mij voorbij. De vaart waarmee ik door de scenes stuur geeft mij een gevoel van vrijheid. Dan trap ik stevig op de rem. Ik was even vergeten dat ik de weg deel met voetgangers, fietspaden zijn er namelijk niet. Gelukkig is de straat autovrij, zoals de meeste in Pláka.
Parthenon
De tempel van oppergod Zeus – het Olympieion – lijkt te liggen op een eiland omringd door een zee van verkeer. Het stoplicht verspringt naar groen en we volgen Iris over het zebrapad. Als we de auto’s achter ons laten stappen we het oude Athene binnen. We parkeren onze fietsen voor wat ooit de grootste tempel van Griekenland was. De bouw begon in 515 voor Christus en duurde bijna 4 eeuwen. Nu staan er alleen nog een paar pilaren, maar de oude grandeur is er nog. Hoe indrukwekkend moet het in zijn gloriedagen wel niet geweest zijn?
Van de klassieke oase kijk ik naar de Akropolis die op 156 meter hoogte op de huizenzee van de miljoenenstad neerkijkt. Eigenlijk is het een wonder dat het Parthenon nog steeds overeind staat op de tafelberg. Na alle oorlogen, plunderingen en slijtage sinds 437 voor Christus. De tempel is gebouwd voor Athena, de beschermgodin van de stad. Even lijkt de Akropolis een platform in de hemel, van waaruit Athena nog steeds over haar Parthenon waakt.
We naderen de chique wijk waar ook het presidentiële paleis staat. Als we Iris volgen om de wisseling van de wacht mee te maken, rijden we tegen een muur van bewakers aan. Ze bekijken onze fietsclub alsof we van Mars komen. We moeten afstappen, de fietsen achterlaten en te voet verder. Kennelijk zijn we dan minder bedreigend voor de politieke orde.
Modern Athene
Op het drukke Monastirakiplein staan we met onze fiets in de hand in de menigte. Tussen de rekken met sleutelhangers van Socrates door wijst Iris naar de bibliotheek van Hadrianus uit 132 voor Christus. “Daar gaven de filosofen les”. Ik probeer het me voor te stellen. De studenten in een kring om de sprekers heen. Wat had ik daar als filosofie-verslinder graag willen luisteren, nadenken, discussiëren. Ik krijg heimwee naar een verleden dat ik nooit heb gekend.
De tour laat ook de moderne kant van Athene zien. Zo minderen we vaart in Psiri. Dit is één van de oudste wijken van de stad en lange tijd onveilig. Nu zit het stampvol creatief ontworpen barretjes en kleurige restaurants met een druk nachtleven. De wijk staat bekend om de graffiti die tot hoog op de betonnen muren zit. Het lijkt wel een openluchtmuseum. Athene barst van het creatieve talent.
Eilandgevoel
In de wijk Anafiotika lijken we zelf een bezienswaardigheid te zijn geworden. De mensen op de terrassen staren ons aan. Fietsers? In Athene? Het duurt even voordat ze weer terugkeren naar hun tzatziki. “Voor de Grieken staat fietsen gelijk aan bungyjumpen,” vertelt de eigenaresse van Let’s meet in Athens mij eerder deze ochtend. Toch ziet ze het steeds populairder worden. “De beweging Freeday organiseert elke vrijdagavond een fietstocht door Athene, via verschillende routes. Ze willen dat er fietspaden komen en ik denk dat dit uiteindelijk ook gebeurt.”
Anafiotika is tegen de Akropolisberg aangebouwd. Aangezien omhoog fietsen over zo’n 100 traptreden niet binnen onze menselijke vermogens ligt, parkeren we onze fietsen. Achter Iris aan beklimmen we de witgekalkte straatjes. We passeren restaurantjes met blauw geschilderde stoeltjes en muren begroeid met bougainville. Net als in Pláka voelt Athene hier aan als een dorp, maar vreemd genoeg krijg ik ineens een eilandgevoel.
Socrates
Iris heeft een verklaring: “In 1832 renoveerde koning Otto zijn paleis. Hiervoor haalde hij de beste bouwvakkers van het Cycladische eiland Anafi naar Athene. Op dat moment mocht volgens de regels niemand rond de Akropolis bouwen, maar het was ook verboden er iets af te breken. Elke nacht bouwden deze bouwvakkers een klein huis in Anafiotika, naar de Cycladische architectuur. Overdag hielden ze doodleuk vol dat de bewuste woning er al heel lang stond.”
We naderen het einde van de tour. Als ik het allemaal had moeten lopen, waren mijn voeten allang toe geweest aan een massage. Op de fiets trap ik moeiteloos door over het zandpad langs de oude Agora, ooit het centrum van de Atheense democratie, marktterrein en domein van tempels. Hier liet Socrates mensen over het leven nadenken. Het voelt alsof hij elk moment kan verschijnen. In Griekenland is het allemaal begonnen: democratie, filosofie, Olympische Spelen, theater.
Natuurtocht
Kromgegroeide olijfbomen langs het zandpad, geur van pijnbomen, bloeiende klaprozen. De stadstour lijkt soms even een natuurtocht. De wind speelt door mijn haar terwijl de zon mijn huid verwarmt.
Na 3 uur zijn we terug op de plek waar we van start gingen. Op fietssnelheid is dat genoeg om veel van Athene te zien. Wat een ontspannen, praktische en fijne manier om een stad te verkennen. Het moet een kwestie van tijd zijn voordat Athene overstag gaat. Die fietspaden komen er.
Ook fietsen met Let’s Meet in Athens?
Naast een tour door Athene biedt het bedrijf ook een culinaire fietstocht door de stad of kun je met een privégids op pad. Wil je even Athene uit, boek dan een fietsexcursie op het prachtige eiland Agkistri. Slechts 35 kilometer van de haven van Piraeus. Let’s Meet in Athens organiseert ook fietsvakanties door Attiki, een gebied rondom de hoofdstad van Griekenland. Kijk voor meer informatie op www.meetinathens.eu
Reistips Athene:
Athene van bovenaf
Neem op het Monastirakiplein in hotel A for Athens de lift naar het dakterras. Met loungebeats in de achtergrond heb je een overweldigend uitzicht op de Griekse oudheid.
Ga ook eens het centrum van Athene uit
Rijd in Athene eens met de metro of auto langs de kust naar het zuiden. Daar ontdek je in de buitenwijken een bij toeristen vrij onbekende kustlijn, waar je heerlijk kunt zwemmen en relaxen. Halverwege ligt het mooie Vouliagmenimeer, waar je zelfs kunt badderen in thermaal water.
Grieks design
De winkel Forget me not in Plaka verkoopt hedendaags Grieks design. Verassend mooie spullen.
www.forgetmenot-athens.gr.
Hoteltip:
Athens Center Square Hotel
Fijn driesterrenhotel om de hoek van de Griekse oudheden en hippe wijken zoals Psiri.
www.athenscentersquarehotel.gr
artikel verschenen in Fietstrips Magazine zomer 2014
