Tekst: Annette Spaan (06-18557288) & foto’s: Annette Spaan en Monique van Hulst
Dat steden en fietsen voor elkaar gemaakt zijn, begint ook in Griekenland door te dringen. Monique van Hulst helpt mee een Nederlandse traditie te exporteren. Met haar bedrijf Let’s Meet in Athensorganiseert ze fietsexcursies in en rondom Athene. Ik fietste mee, in Athene en op het eiland Agkistri.
Een sliert van zwarte oerdegelijke Hollandse rijwielen trekt door de straten van de oude volksbuurt Plaka, gelegen aan de voet van de Akropolis. Elf Hollanders en Belgen die in drie uur fietsen een beeld van Athene willen krijgen kunnen niet zonder gids. Zij heet Iris, is half Grieks, half Nederlands en in dienst van Let’s Meet in Athens. Neoklassieke gebouwen met lichtgele muren en blauwe luiken glijden aan ons voorbij. Vanuit mijn ooghoeken zie ik mensen aan hun koffie nippen op terrassen in de zon. Het is half tien in de ochtend.
Gevoel van vrijheid
Gisteren was ik te voet en gaf Athene zich meter voor meter prijs. Nu trekt de Griekse hoofdstad als een film aan mij voorbij. De vaart waarmee ik door de scenes stuur geeft mij een gevoel van vrijheid. Er zijn geen fietspaden dus ik moet de weg delen met voetgangers, maar dat is goed te doen. Gelukkig is de straat autovrij, zoals de meeste in Plaka.
Oude grandeur
De tempel van oppergod Zeus – het Olympieion – lijkt te liggen op een eiland omringd door een zee van verkeer. Het stoplicht verspringt naar groen en we volgen Iris over het zebrapad. Als we de auto’s achter ons laten, rijden we het oude Athene binnen. We parkeren onze fietsen voor wat ooit de grootste tempel van Griekenland was. De bouw begon in 515 voor Christus en duurde bijna vier eeuwen. Nu staan er alleen nog een paar pilaren, maar de oude grandeur is er nog. Hoe indrukwekkend moet het in zijn gloriedagen wel niet geweest zijn?
Muur van bewaking
We naderen de chique wijk waar ook het presidentiële paleis staat. Als we Iris volgen om de wisseling van de wacht mee te maken, rijden we tegen een muur van bewakers aan. Ze bekijken onze fietsclub alsof we van Mars komen. We moeten afstappen, de fietsen achterlaten en te voet verder. Kennelijk zijn we dan minder bedreigend voor de politieke orde.
Filosofen
Op het drukke Monastirakiplein staan we met onze fiets in de hand in de menigte. Tussen de rekken met sleutelhangers van Socrates door wijst Iris naar de bibliotheek van Hadrianus uit 132 voor Christus. “Daar gaven de filosofen les”. Ik probeer het me voor te stellen. De studenten in een kring om de sprekers heen. Wat had ik daar als filosofie-verslinder graag willen luisteren, nadenken, discussiëren. Ik krijg heimwee naar een verleden dat ik nooit heb gekend.
Modern Athene
De tour laat ook de moderne kant van Athene zien. Zo minderen we vaart in Psiri. Dit is één van de oudste wijken van de stad en lange tijd onveilig. Nu zit het stampvol creatief ontworpen barretjes en kleurige restaurants met een druk nachtleven. De wijk staat bekend om de graffiti die tot hoog op de betonnen muren zit. Het lijkt wel een openluchtmuseum. Athene barst van het creatieve talent.
Fietspaden
Na drie uur zijn we terug op de plek waar we van start gingen. Op fietssnelheid is dat genoeg om veel van Athene te zien. Wat een ontspannen, praktische en fijne manier om een stad te verkennen. Als ik het allemaal had moeten lopen, waren mijn voeten allang toe geweest aan een massage. Het moet een kwestie van tijd zijn voordat Athene overstag gaat. Die fietspaden komen er.
Het eiland Agkistri
Twee dagen later sta ik om kwart voor negen in de ochtend in de haven van Piraeus te wachten op de boot naar de Saronische golf. Vandaag ga ik fietsen op Agkistri, een eiland op 35 kilometer van Athene. Mijn reisgenoten ken ik al. Het is het Belgische gezin met tienerzoon- en dochter dat twee dagen geleden meefietste in Athene. Ook gids Iris is weer van de partij.
Mountainbike
Na een klein uur varen zetten we voet aan wal in de haven van Agkistri. Vertrokken uit een metropool met vier miljoen mensen, sta ik nu op een eiland dat duizend inwoners telt. De zeelucht is vrij van uitlaatgassen, in plaats van toeterende auto’s overheerst het geluid van golven die tegen de kade bonken. Bij een fietsverhuurder zoeken we een rijwiel uit. Bijna iedereen kiest voor een mountainbike, maar ik vraag naar een stadsfiets. Op een mountainbike zit ik naar mijn smaak iets te dicht met mijn neus op het asfalt.
Geen slot nodig
We sturen mee met de bochtige straatjes van Milos, de kleinste ‘hoofdstad’ die ik ooit gezien heb. Aan het eind van het dorp slingert de asfaltweg, de enige op Agkistri, een pijnbomenbos in. Aangezien het merendeel langs de kust loopt, zijn grote delen van het eiland verlaten.
In het bos steekt Iris haar hand uit naar rechts. Als we afslaan moet ik even slikken. We zijn de betonweg naar het strand Dragonera opgereden die zo steil naar beneden loopt, dat ik moet blijven remmen om niet in zee gelanceerd te worden. Ik stap af om het laatste stukje te lopen. Op het strand parkeer ik mijn fiets tegen een boom en zoek vergeefs naar het slot. Tot mijn verbazing is het er niet. Kennelijk vinden ze het hier niet nodig. Terugdenkend aan Athene moet ik glimlachen. Daar konden we de fietsen nog niet met drie sloten veilig achterlaten.
De hemel
Ik loop het kiezelstrand op, of betreed ik de hemel? De zon ontlokt de zee haar volledige scala aan blauwtinten. De heuvels rondom de inham zijn begroeid met pijnbomen, die hun heerlijke geur afscheiden. Het strand is de eerste zwemstop van de excursie. Mijn reisgenoten dippen hun tenen in de golven om de watertemperatuur te meten. De conclusie is duidelijk: de zomer moet eerst nog even op visite komen.
Verlatenheid
Met de fiets aan de hand klimmen we terug naar de hoofdweg. Inmiddels licht bezweet fietsen we verder langs terrassen met stenen muurtjes en olijfbomen. Door de verlatenheid van het landschap begint het te voelen alsof we rondtoeren op ons privé-eiland. Lange tijd was Agkistri echt onbewoond. Iris: “In de zeventiende eeuw sloegen alle bewoners op de vlucht voor piraten. Pas na de tweede wereldoorlog gingen er weer een paar honderd mensen wonen.” We zijn verbaasd als ze vertelt dat er in 1973 pas elektriciteit kwam op het eiland. Een ontwikkeling waardoor Agkistri meer mensen begon aan te trekken.
Beachclubs
De weg houdt op bij het strand Aponisos. Gelukkig staat er naast de laatste meters asfalt een taverna aan zee. We hebben de restjes waterdruppels uit onze flessen geknepen en zijn toe aan iets sterkers. Verkwikt fietsen we even later over dezelfde weg terug naar Milos. Voorbij de hoofdstad rijden we pal langs zee naar Skala. In het toeristendorp van Agkistri klinken loungeklanken, doen sommige beachclubs me aan Saint-Tropez denken en hangen octopussen te drogen. Iris neemt ons mee naar taverna Alkyoni. De geur van gebakken vis en verse kruiden komt ons tegemoet. Aan tafel serveren ze ook een indrukwekkend zeezicht.
Gegrilde sardientjes
We smullen van Griekse salades, gevulde tomaten met rijst en gegrilde sardientjes en ansjovis. Het gesprek aan tafel gaat over de Griekse crisis. Naïef gedacht waarschijnlijk, maar als ik uitkijk over de natuurlijke schoonheid van Agkistri zie ik juist rijkdom. De Griekse eilanden blijven voor mij het paradijs van Europa.
Na de lunch is er geen programma. De Belgische familie vertrekt naar een loungebar, terwijl ik vlakbij de taverna een trap afdaal naar een kleine baai. In de verte zie ik het eiland Aegina. Een oud verlangen ontwaakt. Ik wil een zeilboot, varen langs alle Griekse eilanden tot de horizon de realiteit weer raakt. En mijn fiets moet mee.
Ook fietsen met Let’s meet in Athens?
Naast de beschreven tour door Athene biedt het bedrijf een culinaire fietstocht door de stad
of kunt u met een privégids op pad. Ook organiseert het fietsvakanties door Attiki, een gebied rondom de hoofdstad van Griekenland. Let’s meet in Athens is partner van Baja Bikes, een bedrijf dat Nederlandstalige fietstours aanbiedt in 36 verschillende steden. Kijk voor meer informatie op www.meetinathens.eu
De beste tijd voor een fietsexcursie
Volgens Monique van Hulst kun je het hele jaar door prima fietsen, vooral de zachte winter en het voor- en najaar zijn ideaal.
Fietstochten in Athene
Dat fietsen in Athene steeds populairder wordt, zie je aan de beweging Freeday. Elke vrijdagavond organiseren ze een fietstocht door Athene, via verschillende routes. Daarnaast proberen ze de aanleg van fietspaden in Athene te realiseren.
Hoteltip
Athens Center Square Hotel
Fijn driesterrenhotel in Monastiraki naast de centrale markt en op loopafstand van de Griekse oudheden. Het hotel heeft schone, moderne kamers en een dakterras met een adembenemend uitzicht over Athene en de Akropolis. Het personeel is vriendelijk en behulpzaam. Prijzen van € 50 tot € 120 per nacht. www.athenshotelsgroup.com
Artikel eerder verschenen in Griekenland Magazine